Tena zava-poana ny fikarohana! Ny olona dia mikatsaka fiadanana amin’ny laza sy ny harena, ny fahafinaretana sy ny fahefana, ny fanabeazana sy ny siansa, ny fifandraisan’ny olombelona sy ny fanambadiana. Mikatsaka ny hamenoana ny lohany amin’ny siansa sy ny vola, fa ny fanahy kosa mijanona ho akorandriaka foana. Ny hafa mitady handositra ny fiainana amin’ny alalan’ny zava-mahadomelina sy ny toaka, nefa tsy azon’izy ireo ny fiadanana tadiaviny. Mbola banga sy manirery izy ireo, mbola ao anatin’ny tontolo misavoritaka sy mikorontan-tsaina.

Ilay lehilahy mikorontana

Namorona ny olona Andriamanitra ary nametraka azy tao amin’ny zaridaina tsara tarehy iray mba hankafy fiadanana sy fifaliana ary fahasambarana tonga lafatra. Rehefa tsy nankatò anefa i Adama sy i Eva, dia voaheloka avy hatrany izy ireo. Teo aloha izy ireo dia naniry ny fanatrehan’Andriamanitra, ankehitriny dia niery tao amin’ny henatra. Ny fahatsapana ho meloka sy ny tahotra dia nanjary nisolo ny fiadanana sy ny fahasambarana efa fantany. Ny fahotan’ny olona no niandohan’ny fikorontanan’izao tontolo izao, sy fikorontan-tsaina.

Na dia maniry mafy an’Andriamanitra aza ny fanahintsika, dia miodina amin’ny lalany kosa ny toetrantsika izay mpanota. Io tolona anaty io no mahatonga ny fihenjanana sy ny fahasahiranana. Toa an’i Adama sy Eva, rehefa mitodika amin’ny faniriantsika manokana isika, dia lasa manahy sy tezitra. Arakaraky ny ametrahantsika ny tenantsika ho zava-dehibe kokoa no mahatonga antsika ho sahirana. Ny fisalasalana eo amin’ny fiainana sy ny tontolo miova sy ny fahalavoana dia manozongozona ny filaminan-tsika ary manelingelina ny fiadanantsika.

Na dia mety tsy nahafantatra izany aza ianao, dia mety ho ny ota no antony mampanahy anao. Maro ny olona no mikaroka ny zavatra ivelany sy ny zavatra ara-nofo mba hahitana fiadanana. Ilay tontolo mikorontana no omen’izy ireo tsiny noho ny sainy mikorontana. Tsy vonona ny hijery ny ao am-pony anefa izy ireo.

Jesosy Kristy, ilay Andrian’ny fiadanana

Tsy hisy fiadanana raha tsy ampifanarahana amin’ilay namorona antsika sy mahafantatra antsika amin’ny lafiny rehetra amin’ny fiainana. Tsy azo atao izany raha tsy amin’ny fanoloran-tena tanteraka ho an’i Kristy. Tsy tompon’izao tontolo izao ihany Izy fa mahalala ny fiainantsika hatramin’ny voalohany ka hatramin’ny farany. Nieritreritra antsika Izy rehefa tonga teto amin’izao tontolo izao mba “hazava amin’izay mipetraka ao amin’ny maizina sy ao amin’ny aloky ny fahafatesana, ka hitarika ny diantsika ho amin’ny lalan’ny fiadanana” (Lioka 1:79).

Ny fahazavana no atolotr’i Jesoa ho solon’ny haizina, ny fiadanana fa tsy ady, ny fifaliana fa tsy alahelo, ny fanantenana fa tsy famoizam-po, ary ny fiainana fa tsy fahafatesana. Hoy izy ao amin’ny Jaona 14:27: “Fiadanako no avelako ho anareo, ny fiadanako no omeko ho anareo… Aza malahelo na matahotra ny fonareo“.

Mitondra fiadanana ny fibebahana

Rehefa mahatsapa ny vesatry ny fahotana eo aminao ianao, dia izao no fanafodiny: “Koa mibebaha ianareo, ka miverena hamonoana ny fahotanareo.” (Asan’ny Apostoly 3:19). Manasa anao ho amin’izany traikefa manova fiainana izany i Jesoa. “Mankanesa atỳ amiko, ianareo rehetra izay miasa fatratra sy mavesatra entana, fa Izaho no hanome anareo fitsaharana.” (Matio 11:28). Mampanantena ny 1 Jaona 1:9 hoe: “Raha miaiky ny fahotantsika isika, dia mahatoky sy marina Izy ka mamela ny fahotantsika sy manadio antsika ho afaka amin’ny tsi-fahamarinana rehetra”. Manaiky ny fanasany ary ve ianao?

Rehefa manatona an’i Jesosy ianao dia mahazo ny famelan-keloka sy ny fahafahana. Raha tokony ho lonilony sy lolom-po, dia lasa feno fitiavana sy famindram-po ny fonao. Rehefa manjaka ao am-ponao Jesosy dia lasa tia ny fahavalonao ianao. Izany dia azo atao amin’ny alalan’ny herin’ny ram-panavotan’i Kristy.

Ny fiadanana mitoetra

Amin’ny maha-Kristianina antsika, ny finoana an’Andriamanitra sy ny fitokiana amin’ny fitondrany no fanafodin’ny tahotra sy ny tebiteby. Tena mampitony tokoa ny mitoky amin’Andriamanitra izay tsy miova anio ary ho mandrakizay. Tia antsika Izy ary hikarakara antsika mandrakariva. Nahoana no ho sosotra sy mahatsiaro ho voaelingelina isika? Aoka isika hianatra tahaka ny ao amin’ny 1 Petera 5.7 manao hoe: “Ary apetraho aminy ny fanahianareo rehetra, fa Izy no miahy anareo”. Manana izao fampanantenana izao koa isika: “Ny saina tsy miovaova dia omenao fiadanana, satria matoky Anao izy.” (Isaia 26:3).

Rehefa minana an’i Jesosy Kristy ao am-ponao ianao dia tapitra hatreo ny fikatsahanao ny fiadanana. Izy no hanome anao fiadanana sy fahatoniana izay azonao avy amin’ny fahatokiana Azy ihany. Afaka miteny miaraka amin’ny poeta ary ianao hoe:

Manana ny fiadanana aho, any amin’izay tsy misy fiadanana

Ny fitoniana, any amin’izay tafio-d rivotra

Any amin’ny toerana miafina na mifanatri-tava 

Azoko aleha izany miaraka Amin’ny Mpampianatra ahy.

-Ralph Spaulding Cushman

Hanana fiadanan-tsaina ianao ao anatin’ny tontolo mikorontana! Sokafy ary anio ny varavaran’ny fonao ho an’i Kristy, ary indray andro any dia hanokatra ny varavaran’ny lanitra ho anao Izy, any izay hanjakan’ny Fiadanana tanteraka maharitra mandrakizay.

Mifandraisa aminay

Manafara trakta

Tian’I Jesosy ho tsapantsika ny fitiavana lehiben’ny Rainy ho ahy sy anao. Mba hanazavana izany fitiavana izany dia nilaza ity tantara ity izy. Azonao vakiana ao amin’ny Lioka 15:11-24.

Nisy lehilahy nanana zanaka roa. Nieritreritra izy fa nandeha tsara daholo ny zavatra rehetra. Indray andro anefa dia nanohitra azy ny iray ary nilaza taminy “Tsy tiako ity ankohonana ity, te handeha amin’ny lalana izay tiako aho. Handeha aho. Omeo ahy ny anjara lovako”. Nalahelo ilay Rainy kanefa nanome azy ny vola ary namela azy nandeha. Lasa vinany izy ka nanontany tena raha mbola ahita io zanany io indray.

Lasa lavitra tany amin’ny nalehany tany ilay zanany, niliba tamin’ny volany niaraka tamin’ny namany. Lany tamin’ny fanaovana fiainana ny volany. Nieritreritra izy fa hahafinaritra foana izany kanjo lany tampoka ny vola ary nandao azy ireo namany. Irery izy ary tena sahirana. Inona ary izao no hataony?

Lasa tany amin’ny mpamboly sy mpiompy iray izy. Nasain’ity farany namahana kisoa izy. Zara raha nisakafo anefa izy ka tena noana ary sakafon’ny kisoa no nohaniny. Nanombka nieritreritra tamin’ny zavatra ratsy rehetra nataony izy sy ny nanaovany tsinotsinona ny Rainy. Nahonena ary nahonena hatrany izy.

Indray andro tsaroany ilay fitiavan’ny Rainy sy ny namelomany azy tamin’izy mbola tao an-trano. Na dia ny mpiasan-drainy aza dia nisakafo be tokoa.

Nieritreritra izy “ahoana no hiverenako any amin’i dada manoloana ny zavatra rehetra nataoko taminy? Mbola ho tia ahy ihany ve izy? Tsy mendrika ny ho zanany intsony aho. Vonona aho na dia ho mpanampiny aza raha raisiny”.

Avy hatrany dia nitsangana izy ary lasa ho any an-tranon-drainy. Ho hitany eo raha hamela azy ny rainy.

Tena nalahelo an’ity zanany ity tokoa ny rainy tamin’ny fotoana nadehanany. Natetika izy no manontany tena hoe “mbola hiverina ihany ve izy?” indro indray andro nahita avy lavitra izy olona iray manatona. Ilay zanany ve ity? Rehefa hitany fa tena ilay zanany ity dia nihazakazaka izy ary namihina azy.

“Dada” hoy ilay zanany “nanota aho ary tsy mendrika ny ho zanakao”.

Fa ny rainy kosa nanao hoe “alaivo ny akanjo tsara indrindra ho azy ary karakarao ny lanonana”. Very ny zanako fa hita indray.

Isika dia mitovy amin’ity zanaka lahy ity. Efa samy nania tamin’Andriamanitra Raintsika isika rehetra. Nandany fotoana sy zavatra maro betsaka izay nomeny antsika isika. Niaina tamin’ny maha-antsika fotsiny antsika ihany isika ary nanohitra Azy. Androany manasa antsika hanantona an’I Jesosy ny Raintsika any an-danitra. Mitsotra ny tanany ary miandry antsika Izy.

Nasehon’i Jesosy antsika ny fitiavany tamin’ny nanolorany ny ainy ho fanatitra amin’ny fahotantsika sy ny fahotan’izao tontolo izao. Niaritra fijaliana ary natao tsinontsinona izy tamin’ny namelàny ireo olona ratsy namantsika azy teo amin’ny hazo fijaliana.

Nohon’ny Herin’Andriamanitra dia nitsangana tamin’ny maty Izy ary velona mandrakizay.

Manatona an’i Jesosy ary mangataha Aminy mba hamela ny fahotanao. Rehefa hitany fa manenina ianao tamin’ny zavatra ratsy izay nataonao dia hamela anao Izy ary hanasa ny fahotanao rehetra amin’ny Ràny izay nalatsany. Tena ho fahatsapana hahafinaritra tokoa izany! Ho lasa olom-baovao tokoa ianao. Hisy dikany vaovao aminao ny fiainana. Hosoloin’i Jesosy amin’ny fifaliana sy fahasambarana ny heloka sy ny tahotrao. Izy no ho mpamonjy anao.

Mifandraisa aminay

Manafara trakta

Jesosy dia Zanak’Andriamanitra. Nirahan’Andriamanitra avy tany an-danitra ho ety an-tany Izy mba ho Mpamonjy antsika. Fa toy izao no nitiavan’Andriamanitra an’izao tontolo izao (izany hoe tia ahy sy anao Izy) nomeny ny Zanany lahy tokana, Jesosy, (mba ho faty noho ny fahotantsika) mba tsy ho very izay rehetra mino Azy fa hanana ny fiainana mandrakizay (Jaona 3:16).

Tonga tety an-tany Jesosy tamin’ny alalan’ny zazakely. Josefa sy Maria no dada sy mamany tety an-tany. Teraka tany an-tranon’omby Izy.

Nialehibe niaraka tamin’i Josefa sy Maria Jesosy ary nankatoa azy ireo Izy. Nanana rahalahy sy anabavy niaraka nilalao taminy koa Izy. Nanampy an’i Josefa tany amin’ny toerana fandrafetana nisy azy Jesosy.

Rehefa lehibe Jesosy dia nampianatra ny olona mikasika ny Rainy any an-danitra Izy. Nasehoany an’izy ireo fa tia azy ireo Andriamanitra. Nanasitrana ny marary Izy ary nampionona izay manana olana. Naman’ny ankizy Izy. Tiany ho teo akaikiny ny ankizy. Nanokana fotoana ho azy ireo Izy. Tia an’I Jesosy koa ny ankizy ary nankafy niaraka Taminy.

Misy olona anefa tsy mba tia an’i Jesosy. Nialona Azy ireo ary tena nankahala Azy mihitsy. Tena nankahala Azy izy ireo ary te hamono Azy mihitsy. Nisy andro iray nahatsiravina fa novonoin’izy ireo Jesosy tamin’ny nanombohan’izy ireo Azy tamin’ny hazo fijaliana. Tsy mba nanao zavatra ratsy na inona na inona anefa Jesosy. Izy no tsy maintsy maty teo amin’ny toerantsika satria izao sy ianao dia nanao ratsy.

Ny tantaran’i Jesosy dia tsy nifarana tamin’ny fahafatesany. Nanangana Azy tamin’ny maty Andriamanitra avy eo dia niverina any an-danitra Izy. Nahita izany ny mpanara-dia Azy.

Androany afaka mahita sy mandre anao Izy. Fantany ny momba anao rehetra ary miahy anao Izy. Manatona Azy amin’ny vavaka. Ambarao Aminy ny momba ny olanao rehetra. Vonona ny hanampy anao Izy. Afaka manondrika ny lohanao ianao ary miresaka Aminy amin’ny fotoana sy ny toerana rehetra.

Hiverina indray Izy indray andro! Hitondra ireo rehetra mino Azy ho any an-danitra Izy.

Mifandraisa aminay

Manafara trakta